the one with "take me to the beach"

I'm moving

I'm coming

Can you hear, What I hear

It's calling you my dear

Out of reach

          Take me to the beach...

I can hear it, calling you

I'm coming not drowning

Swimming closer to you

                                                                                                            ---Pure Shores

WHAT?! The beach again? 

A resounding YES.

One of the things I learned back in college was the term PIE – Planning, Implementation and Evaluation. Now I am using it...

The Plan

Plan A

Balak naming pumunta ng Pagudpud kasama ang pamilya ni My 2 days pagkatapos ng kasal ni My para of course, mag-beach!!! Kaya naman, Marie brought her swimming clothes while I brought some “ok na mabasa” clothes since hindi naman sya exactly panglangoy.

Plan B

Pero naisip namin ni Marie na kukulangin kami sa oras paakyat ng Baguio  kung sasama pa kami papuntang Pagudpud. At dahil marami akong aasikasuhing papel sa Baguio, naisip naming wag sumama. Buti na lang nag-suggest si Myleen na pwede naman kami mag-beach sa Sta Maria.

Result? Makakaakyat kami ng Baguio just in time, makakapag-beach din kami, not just the Me, Marie and My but with Mel and Mei Mei as well since late afternoon pa sila babyahe pabalik ng Manila! Whew! That’s too many Ms.. Ok fine, Euni na nga lang kesa Mei Mei.

The Implementation

The Beach Day!

Sa dami ng tao sa bahay nila Myleen kami kinayang i-accomodate. Buti na lang, maramig kamag-anak si Myleen sa paligid at doon kami nakitulog.

Good Morning sun and rice fields. Feels so good to start the day with such scenery.. scenery?!

Mel, hindi ba maganda ang umaga? At ikaw Euni, animated sa umaga?J

Let's go gang. To the Bat Cave! Hehe 

So what did we have for breakfast? Some cola, fried  tilapia, wedding cake and more cola.. haha.. Hindi pa kasi luto ang kanin at dahil ayaw naming mahuli sa beach (as if naman may lakad ang dagat at mawawala siya), kinain na namin ang kung ano man ang meron at lumarga na papuntang...

Suso Beach!!!!

Busog na busog na naman ang mata ko J The beach was just along the highway at walang kung ano mang entrance fees at hindi naman kami kumuha ng whatever cottage at iniwan na lang sa buhangin ang kung ano ma ang dala dala namin..

Like little kids in a playground. #pricelessmoments

More of the sea... of the waves...

The intention was to swim kahit hindi naman talaga ako lumalangoy pero that did not happen. Why?

See the rocks? That is why. Mawawala lang ang mga bato sa malalim na bahagi na ng dagat. L

Tampisaw na lang ba ang ganap ng munting sirena este Myleen? J

Syempre dahil hindi naman keri ng powers namin na languyin ang malalim na part ng Suso beach, lalo na ako... EVACUATE!

To the other part of the beach, that is. J

Following the leader lang...

Akala ko ba swimming? Bakit naging trekking?!

Ang tapang lang ng alon! Naghahamon ng away! Hehe

Ok fine Marie, gusto mo pang magphoto-op!

Pagkatapos ng ilang paglalakad. Ito na kami! J

Group picture!!! Salamat sa asawa ni My na si Juniel para sa kuha na to

Unang suong. Grabe ang lakas ng alon! Pero ung mukha ko parang kinikilig lang.. Hehe...

What the beach can do to people...

Euni on her Baywatch move. Sinong sasagipin mo?J

Ang tapang lang ni Marie at My, inaantay ang matapang na alon. Ano ba naman ako. Lunod na kaagad ako wala pa ung alon?! Kaloka!

Kung mapapansin nyo, merong makulit na 'headdres' si Euni. Lahat ng aalunin ng dagat at mahahawakan nyang seaweed, kinumpol kumpol nya hanggang sa makabuo siya ng pwede nyang ilagay sa ulo at hinamon ang mga alon kung makukuha nila ito sa kanya.

Zeus? Francisco Balagtas? Nope. Just one proud Euni J

At dahil kumakain ng ice cream si Euni. Break muna!

Ice cream + beach = yummy moment J

Friends and Ice cream = always a good combination J

Pagkatapos ng pagpapalamig (hehe).. humirit pa ng isa sa dagat..

Killer waves?

Wala! Walang killer killer waves! Parang nanonood lang ng sine My, Marie?

Anong pinagkakabalahan natin mga teh?!

Waaah. Sabi ko nga hindi ako matapang sa tubig!! Stolen shot c/o Euni.

Bentang benta lang sa akin! Nyahahaha

Pagkatapos ng aking takut-takotan mode at dahil tanghalian na, kinailangan na naming magpaalam sa dagat... Awww. 

Wala nang palit palit ng damit. Sumakay na kami ng tricycle pabalik sa Bat cave este sa balur nina Myleen para doon na lang magbihis. Ang lawak ng bahay namin!

Backride at dripping wet lang ako sa eksenang ito. Acrobatic lang dahil nagawa ko pang mag-picture habang binabalanse ang sarili, twalya at cellphone. J

Ligo. Bihis.

Lunch

Chill

Relax

Chika

Next thing we knew, 4pm na. Kailangan nang umuwi nina Euni at Mel to Manila. Bago sila lumargey sa bus, empanadahan muna ang ganap namin..

Yez. Hindi palalagpasin ang Ilocos visit ng hindi ume-empanada. Nung nakaraang pumunta ako kina Chona, sa sobrang enjoy hindi ko naisip ang empanada kaya in-avail ko sya ng bongga this time.J

Ang kahabaan na ito ay isang merienda joint at karamihan ay empanada ang binebenta. Love the local feel.

Yung empanadahan na pinuntahan namin ay naaa paanan lang ng simbahan kung saan kinasal sina My. Hayun! Makikita sa kaliwa ni Marie ung simbahan!

The story of the 3 Empanadas: One ordinary, One special and Special with no egg.   Lahat ba yan sa akin? Secret. J

Food trippin..

I remember the days when we always say Where our money goes..J

After the empanada, Euni and Marie had Aloha burger as well. #foodandhappyfaces

After the last food trip in Ilocos, sinamahan na namin sa bus stop sina Mel and Euni.. See yah later dudes!

Pagod na ako balak ng mag-chill hanggang sa maagang byahe to Baguio pero si Marie wants to remember this day with...

Oh yes, sa Ilocos pa dumayo ng pagpapaphoto-op kasama ng baka

Epekto pa rin ata ng dagat..

The Evaluation


Naalala ko ang sinabi ni Kuya Ben (Muni), isa sa mga taong hinahangaan ko, sa kanyang FB page:

Two days without e-mail and Facebook is liberating. 

And two days with friends is even more liberating.

True enough. One of the best days this year.




Well what more can I say? Just...

merci merci